Kocaman Çocuklardık Biz!..

Kocaman Çocuklardık Biz!..

Bezden futbol topu,
Kese kâğıdından uçak,
Çamurdan oyuncaklar yapardık…
En lüks arabalarımız,
Asırlık ağaç kökleri olurdu…
Sıcak sac ekmeğine sürülmüş, şekerli;
Taze tereyağlı ekmeği çok sever,
Arkadaşlarımızla paylaşırdık…
Gökkuşağının renklerine ip bağlar,
Rengârenk hayaller kurardık.

Kavgayı bilmez,
“Küs” demeyi bile beceremez,
Küsemez…
Ser verir, sır vermezdik.
Kelâmdan çok, susmayı bilir,
Akşamı iple çeker…
Radyodaki arkası yarınları dinler…
Gaz lambası ışığında kitap okur,
Ders çalışırdık.

Hasılı!..
Yüreği kocaman çocuklardık biz.

Memdoğlu…