Nöbetçi Eczaneler
Dünya üzerinde Bayram’larımızın dili, dini farklı olsada duygularımızın, sevinçlerimizin, gözyaşlarımızın rengi aynıdır.
İnsanlar arasında sevgi bağlarının ve dayanışmanın kuvvetlendiği, dargınların barışıp kırık kalplerin tamir edildiği,
büyüklerimizin, hastalarımızın ziyaret edildiği, yetim-öksüz garip gurabanın ihtiyaçlarının karşılanıp gönül kalesinin fethedildiği, sevdiklerimizle birlikte aynı sofraların paylaşıldığı,
temiz veya yeni kıyafetlerin giyilip güzel kokuların sürüldüğü, analarımız kızlarımızın arefe gününden ellerine kınaların yakıldığı,
mezarlıkların ziyaret edildiği
Türk kültürünün en güzel ve en özel günleri olan dini bayramlarımızdır..
Özellikle mahalle kültürünün yoğun olduğu yerlerde bayramlar, şehirlere oranla kendini daha net hissettirir..
Çocukluğumuzda bayram hazırlıkları günlerce öncesinden yapılırdı.
Bayram temizliği her evde, her sokakta mutlaka yapılırdı.
Baklavalar açılır, çok sevdiğim kadayıflar tereyağlı cevizli yapılır, sütlaçlar kase kase soğutulup ikrama hazır hale getirilirdi..
Hele bayramlık kıyafetler bir gece öncesinden başucumuza konulur öylece sabahı dört gözle beklerdik..
Bayram namazı öncesi ev ahalisi ayaklanır, erkekler bayram namazı için camiye gider, annelerimiz bayram yemeklerini hazır hale getirirdi..
Ev düzenine son rutuşlar yapılır ve bayram namazından çıkıp gelen ev ahalisiyle bayramlaşılırdı.
Büyüklerimizin eli öpülür bayram harçlığımız verilirdi.
Bizim oralarda bayram sabahında kahvaltılık değil bildiğimiz etli yemek, pilav varsa çorba, yağlı ekmekler ve ardına tatlı ikram edilirdi..
Gelen her misafire mutlaka yemek hazırlanırdı..
Tepsi üstüne koyulan bayram şekeri ve kolonyanın yanına
size enteresan gelecek ama sigara paketide konulurdu..
Bu sadece bayramlara özgün bir sunumdu ama..
İçmeyip sigarayı kulak ardı eden uyanıklarda yok değildi hani..
Giydiği kıyafetin rengi ne olursa olsun erkeklerin beyaz çorap giyip, ceplerinde beyaz mendil taşıdığı bayramlardı o bayramlar..,
Elimize naylon poşetleri alıp kapı kapı dolaşıp şeker topladığımız bayramlardı o bayramlar…
Anne babalarımız ve büyüklerimiz tarafından daha samimi sevildiğimiz bayramlardı sanki o bayramlar..
Babaların, büyüklerinden çekinip çocuklarını doyasıyla sevemediği zamanlardı o zamanlar..,
En güzel bayramlar çocukluğumuzun geçtiği bayramlarmış gibi gelir aklıma nedense..
Ah o eski bayramlar…!
Ve birden bazı hakların helâl edilmediği, barışmanın bile zinhar
fayda etmeyeceği kişiler geldi aklıma..
Sonra “Bayramdır barışın, sonra yine küsersiniz” diyen
şehidimiz Halil Kantarcının sözü geldi aklıma ..
Mekânı cennet olsun..
Nefes almanın da bayram olduğuna şükredelim dostlarım.
Bayramdır yaşlıların gönlünü alalım.
Çocukların gülmesine vesile olalım.
Alabilirsek bir kaç fakirden duâ alalım.
Ama sakın ha sakın “ah almayalım”.
“Ah”ın “kul hakkının” nın af bayramı yoktur çünkü..!
Özlem ve hasretle bayramınızı kutlar büyüklerimin ellerinden,
küçüklerimin gözlerinden öperim.
Ömrünüz bereketli,
Ahiretiniz bayram,
Bayramınız Mübarek ola…
YORUMLAR