FAYSAL ATMACA: GELMEYEN SU GELDİ

FAYSAL ATMACA YAZDI: GELMEYEN SU GELDİ

GELMEYEN SU GELDİ Trabzon’un Of ilçesine bağlı Sugeldi Mahallesi. Eskiden adı “Yavan”dı. Yüz yıl kadar önce bu ismin uğursuzluğu giderilsin diye değiştirildi. Güya “yavanlık” bitecek, “suyla şen” bir hayat başlayacaktı. Ama ne yazık ki o gün bugündür adında su var ama kendisi hâlâ Kaf Dağı’nın ardında. Evet, adı Sugeldi. Ama su gelemedi. Bu hikâye biraz Laz fıkrası gibi; Biraz acı, biraz komik… ama çokça gerçek. 2012’de yürürlüğe giren Büyükşehir Yasası ile köyümüz resmen “mahalle” oldu. Peki ne değişti? •    Ana yol var, ama mahalle içi hâlâ patika, •    Mahalle tabelası var, ama altyapı yok, •    Su idaresi var, ama su hattı hâlâ yok.Yani kâğıt üzerinde mahalleyiz; fiiliyatta hâlâ kendi yağında kavrulan bir köyüz. TİSKİ geldi, su saati satmaya başladı. Üstelik dedi ki: “Abonelik yaptırmazsan cezası var.” Ama ortada su yok, boru yok, sistem yok. Sugeldi’de işler biraz tersinden yürüyor: •    Su saati var, su yok. •    Ceza var, boru yok. •    Tabelada mahalle yazıyor, ama sokakta köy hayatı devam ediyor. Sugeldi sahipsiz bir yer değil elbette. Yolu da var, suyu da… ama nasıl? Devlet eliyle mi? Hayır. Köylünün dişiyle, tırnağıyla, imece usulü döşediği hatlarla. Bu köyde herkes kendi işini kendi görüyor: •    Su hattını vatandaş kendi döşedi. •    Yolu kazma-kürekle kendisi açtı. •    Dereye köprüyü kendisi yaptı. •    Arızayı, tamiri, bakımı hep imeceyle gördü. Devlet diyor ki: “Siz artık mahalle oldunuz.” Köylü diyor ki: “Mahalle olduk ama hizmeti hâlâ biz görüyoruz. Devlet sadece tahsilata geliyor.” Bir köyü mahalle yapan şey sadece statüsü değildir. Mahalle; devletin sıcak eliyle, gönülden hissedilerek yaşanır. Sugeldi’de bugün mahalle tabelası var ama: •    Hizmet vatandaşta, •    Bedel vatandaşa, •    Sorumluluk yine vatandaşa. Yavanlıktan Çıkış, Tabelayla Değil; Hakkaniyetle Olur Yavan’dı, Sugeldi oldu. Ama ne su geldi, ne de huzur. Köylü, kendi çabasıyla bir şeyler başarmaya devam ediyor. Ama devletten beklentisi de baki: “Bize sadece statü değil, destek de verin.” Bu köyde insanlar devletten mucize beklemiyor. Ama adalet, vefa ve insaf bekliyor. Ve özellikle de şunu hatırlatmakta fayda var: Sugeldi’de yaşayanların ezici çoğunluğu; Devletine bağlı, hükümetine sadık, Yüzde yüzü vatanperver, dini bütün, çalışkan insanlardır. Kendini her seçimde, her mücadelede devletin yanında saf tutmuş bu milletin evlatları; Artık sadece vergi kaydıyla, tahsilatla, tabelayla hatırlanmak değil, Bir de görülmek, değer verilmek, yaşanılır kılınmak istiyor. Yüz yıldır devlet incinmesin diye bu Laz fıkrasına katlanıyor  Sugeldi’ye selam olsun Ki burada hâlâ dualardan güç alan bir hayat, İmeceyle dönen bir sistem, Ve geleceğe dair sabırlı ama kararlı bir bakış var her şeye rağmen vesselam.