Nöbetçi Eczaneler
Muharref Tevrat’ta Peygamberimizin soyunun geldiği Hz. İbrahim’in eşi ve Hz. İsmail’in annesi olan Hz. Hacer ve Hz. İsmail ile ilgili olarak şunlar yazılıdır:
“Köle kadınla[1] oğlunu[2] kov.
Çünkü köle kadının oğlu
Özgür kadının oğluyla birlikte
Asla mirasa ortak olmayacaktır.”
İşte böyle, kardeşler,
bizler köle kadının değil, özgür kadının[3] çocuklarıyız.[4]
Yahudiler “özgür kadın” derken Hz. İbrahim’in hanımı ve Hz. İshak’ın annesi Hz. Sare’den bahsederler. Yahudiler Hz. İshak’dan soylarını getirirler. Hz. İbrahim’in diğer hanımı olan Hz. Hacer ise Arapların soyunun temsilcisi sayılan Hz. İsmail’in annesidir ki ona da “köle kadın” derler. Yani Yahudiler kendilerini özgür kadının oğlu olarak mirasa hak sahibi görürken Arapları köle kadının oğlu olarak görürler. Dinsel metinlerinde bu ifadeler olan bir topluluk Müslümanlara nasıl şefkat nazarı ile bakabilir? Onların Müslümanlara olan düşmanlıkları kendilerince dini bir vazife olarak telakki edilmektedir.
Muharref Tevrat’ta Köle kadının oğlu mirasa ortak olmayacaktır yazıyor ama Kur’an’-ı Kerim’de gerçek Tevrat’ta ne buyurduğunu Rabbimiz bizlere şöyle bildiriyor: “And olsun ki, Tevrat’tan sonra Zebûr’da da yeryüzüne ancak İYİ KULLARIMIN mirasçı olduğunu yazmıştık.”[5] O Halde Yahudiler özgür kadın, köle kadın diyerek tarif yapacaklarına kendilerinin “İYİ KUL” olup olmadığını sorgularlarsa kimin mirasçı olduğunu rahatlıkla görebilirler.
“Şunu da hatırlayın ki, bir vakit Rabbi, İbrahim’i bir takım kelimelerle imtihan etti. O, onları tamamlayınca Rabbi: «Ben seni bütün insanlara önder yapacağım.» buyurdu. İbrahim: «Rabbim zürriyetimden de yap» dedi. Rabbi ise: «Zalimler Benim ahdime nail olamaz.» buyurd
Hz. İbrahim’in soyundan ZALİMLERİN de çıkacağını Kur’an bizlere asırlar öncesinden haber veriyor. O Halde “ben şunun soyundanım, bunun soyundanım, seçilmiş kavimim”, demeyi bırakıp Allah’a doğru bir iman ile bağlanan hayırlı ve iyi bir kul olmaya ve Allah’ın yaratmış olduğu cana karşı dikkatli olmaya bakmalıdır.
Dünyada her zaman kendi anladığının en doğru olduğunu düşünen ve kendi gerçekliğini hakikat sayarak başkalarına dayatan insanlar olmuştur. ANCAK TARİH BOYUNCA HİÇBİR PEYGAMBER DİĞER PEYGAMBERLERİN ÜMMETİNİ ÖLDÜRÜN DEMEMİŞTİR. Allah’ın yaratmış olduğu cana kıyanlar bunu yaparak Yahve’ye veya Hz. Musa’ya yaranacaklarını düşünüyorsa yanıldıklarını mutlaka göreceklerdir.
Allah’ın karşı çıkılamayan kuralları vardır. Ona karşı çıkan ve kurallarını ihlal eden kimselerin veya toplumların kurtuluşu yoktur. Haddi aşan ve zulümde ileri giden kavimlerin insanlık tarihi boyunca hangi akıbetlere uğradıkları ortadadır.
Kendilerini İlâhî bir dine mensup gören herkesin “İLAH”ını iyi tanıması icap eder.
[1] Hz Hacer
[2] Hz. İsmail
[3] Hz. Sare.
[4] Tevrat, Galatyalılar 4/31.
[5] Enbiya suresi 105.
[6] Bakara 124.
YORUMLAR