LEYLA’YA VAVEYLA
Yeri göğü sallasan kaç şiir düşer Leyla?
Hangisi ellerine su döker Nil nehrinden?
Şehlâ yağıyor yağmur, ben sana kuruyorum.
Ateşin üstü soğuk, yüreği vuruyorum.
Kaç hayal kurdum bilemezsin nazarınla yıkılan
Dokunmak ellerime yad düştü, yaban düştü
Gönül duvarlarında pano gibi takılan
Saatlerde saklanan aşk adlı zaman düştü.
Ben gidip hayaller kuracağım yine de
Enkazımın altında çırpınan gerçeğimden
Bir şiir yazacağım göklere yıldızlardan
Ümitlere yaslanıp, yalan geleceğinden
Ben zaten göz yummuşum, sen gözlük takma Leyla!
Seni çok mu büyüttüm, ne yapsam küçüğüm ben ?
Biliyorum duymazsın boşa düşer vaveyla!
Nefes alsan versen de dünyadan değilsin sen!
Herşeyin hiç ile denklemini çözenlere dönmüşüm
Yaktığım ne varsa yanan, en önce ben sönmüşüm
Çıkıp mekandan öte ruhun dehlizlerinden
Anladım ki aslında yönü müphem yönmüşüm.
Damla denize düşse, umman eyler kendini
Demir kendi pasına bahane bulmasın hiç
Söndür Leyla ne varsa, nuru nurefşan eden!
Söndür; bende senden ayrı bir sızı kalmasın hiç!
LEYLİFER
Nilüfer Akıngül
