Gürcistan'da Düşen Kargo Uçağında Şehit Olan Askerlerin İsimleri Belli Oldu: Azerbaycan Seferinde Yüreğimiz Yandı

Gürcistan'da Düşen Kargo Uçağında Şehit Olan Askerlerin İsimleri Belli Oldu: Azerbaycan Seferinde Yüreğimiz Yandı (Martyrs' Names Revealed in Georgia Cargo Plane Crash: Our Hearts Ache in Azerbaijan Mission Tragedy)

12.11.2025 - NetHaberler | Özel Haber

Son Dakika: NetHaberler’in Edindiği Bilgiye Göre (Breaking News: According to NetHaberler Sources) SonDakika: NetHaberler’in edindiği bilgiye göre; Azerbaycan’dan kalkan ve Türkiye’ye dönmekte olan TSK’ya ait C-130 tipi kargo uçağı, Gürcistan-Azerbaycan sınırında trajik bir kaza sonucu düştü. Milli Savunma Bakanlığı’ndan (MSB) gelen resmi açıklamaya göre, uçakta bulunan 20 kahraman personelimiz şehit oldu. Bu acı olay, vatan sevgisiyle dolu şehitlerimizin ailelerine ateş gibi düştü, ülke genelinde derin bir yas havası esti. Peki, bu fedakâr yiğitlerin isimleri neler? Hangi illerden kalkan bu yiğitler, son nefeslerini nasıl verdi? Detaylar yürek burkuyor...

Olayın Detayları: Ne Oldu, Nasıl Oldu? (Incident Details: What Happened, How Did It Happen?)

Gürcistan’ın dağlık arazilerinde meydana gelen bu feci kaza, dün akşam saatlerinde 11 Kasım 2025 tarihinde gerçekleşti. Azerbaycan’daki resmi bir tören için görevlendirilen C-130 kargo uçağı, rutin dönüş yolunda beklenmedik bir arıza veya hava koşulu nedeniyle irtifa kaybetti. Ekşi Sözlük’teki kullanıcı yorumlarında, bazıları "Dağlık bölgenin zorlu coğrafyası" diye bahsederken, diğerleri "Teknik arıza mı, yoksa sabotaj iddiaları mı?" diye merak uyandıran tartışmalar başlattı. MSB’nin acil açıklamasında, "Uçakta bulunan kahraman silah arkadaşlarımız şehit olmuştur" denilerek, enkaz çalışmaları başlatıldı. Haber sitelerinde yer alan ilk raporlara göre, uçağın 10 personeli Merzifon 5. Ana Jet Üssü’nden, kalanlar ise çeşitli üslerden seçilmişti.

Bu trajedi, sadece bir kaza değil; şehitlerimizin vatan borcunu öderken verdikleri son fedakârlık olarak tarihe geçti. Pilot Yarbay Gökhan Korkmaz gibi deneyimli subayların komutasında uçan ekip, Azerbaycan’daki kardeşlik törenini başarıyla tamamlamış, eve dönerken kaderin cilvesine uğramıştı. İnternet forumlarında, "Neden Gürcistan hava sahası?" sorusu yankılanıyor – belki de rotanın stratejik önemi, belki de ani fırtına... Gerçek ne olursa olsun, bu olay Türk Hava Kuvvetleri’nin (THK) tarihindeki en acı günlerden biri olarak anılacak.

Kazanın Nedenleri Üzerine Sorular (Questions on Crash Causes)

Uzmanlar, C-130 modelinin eski ama güvenilir bir uçak olduğunu vurguluyor. Ancak, Azerbaycan-Gürcistan sınırındaki engebeli arazi, enkazın toplanmasını zorlaştırıyor. Sosyal medyada dolaşan videolarda, dumanlar yükselirken kurtarma ekiplerinin çırpınışını görüyoruz – yürek sızlatıyor. MSB, soruşturmanın 24 saat içinde tamamlanacağını duyurdu, ama bizler için asıl soru: Bu yiğitler neden daha fazla koruma altında değildi?

Şehitlerimizin Kimlikleri: Yiğitlerin Son Yüzleri (Martyrs' Identities: The Last Faces of Our Heroes)

Şehitlerimizin isimleri belli oldukça, her bir hikâye ayrı bir destan gibi ortaya çıkıyor. 27 yaşındaki Emre Mercan, Eskişehir’den fırlamış bir kartal gibiydi – Hava Uçak Bakım Üsteğmen olarak ailesinin gururu. Baba ocağına ateş düşerken, 128 numaralı sokakta komşular gözyaşlarına boğuldu. Türk bayrağı asıldı, yas çadırı kuruldu; sanki tüm mahalle tek bir yürek oldu.

Sonra 32 yaşındaki İlker Aykut, Tekirdağ’ın Muratlı’sından... Hava Astsubay olarak görev yapan yiğit, annesi Zülbiye’nin kucağında büyümüş, şimdi o kucak boş kaldı. 328’de yankılanan feryatlar, "Vatan sağ olsun" diye dinerken, mahalleli akın etti. Benzer acılar Karabük’te 53 yaşındaki Nuri Özcan için yaşandı – evli, 2 çocuk babası, hastanedeki annesine haber verilirken Vali Yardımcısı’nın gözleri doldu.

Muğla Milas’tan Emrah Kuran, Kayseri’de görev yapan 2 çocuk babası... Baba Osman’ın gözyaşları, Ekinambarı Mahallesi’ni seller gibi aldı. Bursa Yenişehir’de 39 yaşındaki Serdar Uslu’nun haberi, 7 aylık hamile eşiyle birlikte ailesini perişan etti – Garnizon Komutanı’nın taziyesi bile teselli olmadı. Kırklareli Lüleburgaz’da 27 yaşındaki Berkay Karaca, Amasya’da 25 yaşındaki Burak İbbiği... Her isim, bir aile dramı. Amasya Gümüşhacıköy’den 40 yaşındaki Hamdi Armağan Kaplan, 2 çocuk babası olarak inşaat mühendisi babasının izinde yürümüş, şimdi cennetle buluştu.

Ankara Yenimahalle’de Cüneyt Kandemir’in babası Adil’in "Vatan sağ olsun" sözleri, Samsun Tekkeköy’de 32 yaşındaki Emre Altıok’un 102 yaşındaki dedesine verilen haberde yankılandı – hamile eşiyle 1 çocuğu geride kaldı. Konya’dan Ahmet Yasir Kuyucu, Balıkesir Karesi’den 40 yaşındaki Emre Sayın, Bilecik’te 31 yaşındaki İlhan Ongan... Vali Sözer’in eşliğindeki heyet, her kapıyı çaldı. Kayseri’de 38 yaşındaki Nihat İlgen’in eşi Ülkü’ye, Sakarya Serdivan’da Akın Karakuş’un ağabeyine... İstanbul Büyükçekmece’de Gökhan Korkmaz’ın sitesi yas battaniyesine büründü.

Her İsim Bir Destan: Kısa Biyografiler (Each Name a Saga: Brief Biographies)

Bu yiğitler arasında en dikkat çekeni, 53 yaşındaki Nuri Özcan gibi kıdemliler... 2 evladını geride bıraktı, Karabük’te bayraklar yarıya indi. Veya 25 yaşındaki Burak İbbiği, Amasya Dumlupınar’da evli bir delikanlı – komşular "Daha dün nişanlıydı" diye ağladı. Bu isimler, sadece liste değil; şehitlerimizin yaşadıkları hayatların özeti.

Ailelere Ulaşan Acı Haber: Yasın İzleri (Sad News Reaching Families: Traces of Mourning)

Her zil sesi, bir feryat... Askeri erkan, kaymakamlar, valiler – hepsi bu kapılarda. Eskişehir Emek Mahallesi’nde Emre Mercan’ın annesi Ayşe, "Oğlum vatan için" diye sızlanırken, Tekirdağ Muratlı’da İlker Aykut’un babası Ünal, mahalleliyle sarmaş dolaş yas tuttu. Karabük Şirinevler’de Nuri Özcan’ın evine itfaiye bayrak astı, Muğla Ekinambarı’nda Emrah Kuran’ın babası Osman boğazını yuttu. Bursa’da Serdar Uslu’nun hamile eşi, 7 aylık umutla tek başına kaldı – AK Parti Başkanı’nın taziyesi bile yetmedi.

Kırklareli’de Berkay Karaca için taziye çadırı kuruldu, Amasya’da Burak İbbiği’nin apartmanına bayraklar çekildi. Gümüşhacıköy’de AK Parti Başkanı Ömer Civek’in mesajı, "Mekanları cennet" diye bitti. Ankara’da Cüneyt Kandemir’in babası Adil, "Ben bile giderim" diye haykırdı – bu sözler, sosyal medyada binlerce paylaşım aldı. Samsun’da Emre Altıok’un dedesi Satılmış, 102 yaşında torun acısını çekti. Konya, Balıkesir, Bilecik... Her ilde benzer sahneler: Sağlık ekipleri hazır, komşular akın, bayraklar dalgalı. Sakarya’da Belediye Başkanı Yusuf Alemdar’ın tweet’i, "Şehidin var Sakarya" diye viral oldu – İnna Lillâhi ve İnnâ İleyhi Raciûn ayetiyle yürekleri dağladı. İstanbul’da Gökhan Korkmaz’ın sitesi, sevenlerle dolup taştı. Bu yas, sadece ailelerin değil; hepimizin...

Peki, bu acılar nasıl diner? Şehitlerimizin anısına ne yapacağız? Belki bir anıt, belki daha sıkı bakım protokolleri... Ama asıl, dualarımızla sarılacağız bu yaraya. Okuyucularımız, siz ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda paylaşın: Bu yiğitler için ne yapılmalı?

Yorumlar (Comments)

Kullanıcı1: "Vatan sağ olsun, ama neden önlem alınmadı? Gözyaşlarım dinmiyor..." Kullanıcı2: "Mekanları cennet olsun, ailelere sabır... #ŞehitlerÖlmez" Kullanıcı3: "Ekşi'de okudum, sabotaj mı? Araştırılmalı!"

NetHaberler.Com editörünün derlediği bu habere göre; şehitlerimizin hatırası, sonsuza dek yaşayacak – vatan borcu bitmez, ama yasımız derin.

#şehitlerimiz #isimleri #gürcistan #azerbaycan #kargo_uçağı #haber #sondakika #gündem #güncel #haberler #sicakhaber